Βιβλιογραφία/Weblinks

 

Διάσημες Ρήσεις του

Διάσημες Ρήσεις του Albert Camus:

Έχουμε εξορίσει την ομορφιά· οι Έλληνες είχαν πάρει τα όπλα γι αυτήν.  L'Exil d'Hélène (1948)

Στη μέση του χειμώνα, ανακάλυψα τελικά ότι μέσα μου υπάρχει ένα αόρατο καλοκαίρι. Return to Tipasa (1952)

Μην περιμένεις τη τελική Κρίση. Λαμβάνει χώρα κάθε μέρα. La Chute (Η πτώση, 1956)

Δεν υπάρχει αγάπη για την ζωή χωρίς απελπισία για την ζωή. Πρόλογος, Lyrical and Critical Essays (1970)

Το φθινόπωρο είναι μια δεύτερη άνοιξη όταν κάθε φύλλο είναι ένα λουλούδι. (Αναφέρεται στο Visions from Earth (2004) του James R. Miller, σελ. 126)

Ελεύθερος είναι εκείνος που μπορεί να ζει χωρίς να λέει ψέματα.

Μη βαδίζεις μπροστά μου γιατί μπορεί να μην σε ακολουθήσω. Μη βαδίζεις πίσω μου γιατί μπορεί να μη σε οδηγήσω. Βάδιζε πλάι μου και γίνε ο σύντροφός μου.

Για να είμαστε ευτυχισμένοι, πρέπει να μη μας απασχολούν πολύ οι άλλοι.

Να αυτοκτονήσω ή να κάνω καφέ;

Μια από τις χειρότερες αιτίες εχθρότητας είναι η λύσσα κι η ποταπή επιθυμία να δεις να υποκύπτει, αυτός που τολμάει να αντιστέκεται σ’ αυτό που σε συνθλίβει.

Σε τελευταία ανάλυση, χρειάζεται περισσότερο κουράγιο για να ζήσεις παρά για να αυτοκτονήσεις.

Το σχολείο μας προετοιμάζει για τη ζωή σε έναν κόσμο που δεν υπάρχει.

Δεν μου αρέσουν τα μυστικά των άλλων. Με ενδιαφέρουν όμως οι εξομολογήσεις τους.

Η ανάγκη να έχεις πάντα δίκιο, σφραγίδα ενός χυδαίου πνεύματος.

Η παγίδα του μίσους είναι ότι σε δένει με τον χειρότερο εχθρό σου. Το να δημιουργείς είναι σαν να ζεις δυο φορές.

Αγαπώ υπερβολικά τη χώρα μου για να είμαι εθνικιστής.

Είναι ευχαριστημένοι από τη ζωή μόνο αυτοί που δεν την έχουν ζήσει.

Γοητεία είναι ένας τρόπος να παίρνεις την απάντηση ναι, χωρίς να έχεις κάνει κάποια ξεκάθαρη ερώτηση.

Μη βαδίζεις μπροστά μου γιατί μπορεί να μην σε ακολουθήσω. Μη βαδίζεις πίσω μου γιατί μπορεί να μη σε οδηγήσω. Βάδιζε πλάι μου και γίνε ο σύντροφός μου.

Η πραγματική γενοκτονία απέναντι στο μέλλον είναι να τα δίνεις όλα στο παρόν.

Μπορείς να κρίνεις το χαρακτήρα ενός άντρα παρατηρώντας την όψη της γυναίκας του.

Είναι προτιμότερο να ζω τη ζωή μου σαν να υπάρχει Θεός και να πεθάνω για να ανακαλύψω ότι δεν υπάρχει παρά να ζω τη ζωή μου σαν να μην υπάρχει και να πεθάνω για να ανακαλύψω ότι υπάρχει.

Από το κουτί της Πανδώρας όπου βρίσκονταν πλήθος τα κακά της ανθρωπότητας, οι Έλληνες άφησαν την ελπίδα να βγει τελευταία από τα άλλα, σαν το πιο τρομερό από όλα. Δε γνωρίζω πιο συγκινητικό συμβολισμό. Γιατί η ελπίδα, αντίθετα απ' ο,τι πιστεύουμε, ισοδυναμεί με παραίτηση. Και ζω σημαίνει δεν παραιτούμαι.

Ζωή είναι το άθροισμα των επιλογών μας.

Για να είμαστε ευτυχισμένοι, πρέπει να μη μας απασχολούν πολύ οι άλλοι.

Μια από τις χειρότερες αιτίες εχθρότητας είναι η λύσσα και η ποταπή επιθυμία να δεις να υποκύπτει, αυτός που τολμάει να αντιστέκεται σ’ αυτό που σε συνθλίβει.

Πρέπει να έχει κανείς έναν έρωτα, ένα μεγάλο έρωτα, για να του εξασφαλίζει άλλοθι στις αδικαιολόγητες απελπισίες που κυριεύουν όλους μας.

Ένας άντρας έχει πάντα δύο χαρακτήρες: τον δικό του και αυτόν που του δίνει η γυναίκα του.

Το να δημιουργείς είναι σαν να ζεις δυο φορές.

Στη μέση του χειμώνα, ανακάλυψα τελικά ότι μέσα μου υπάρχει ένα αόρατο καλοκαίρι.

Η πολιτική και η μοίρα της ανθρωπότητας διαμορφώνονται από ανθρώπους χωρίς ιδανικά και χωρίς μεγαλείο. Άνθρωποι που έχουν μεγαλείο μέσα τους δεν ασχολούνται με την πολιτική.

Η πραγματική γενναιοδωρία προς το μέλλον έγκειται στο να τα δίνουμε όλα στο παρόν.

Θα σου πω ένα μυστικό φίλε μου. Μην περιμένεις την Ημέρα της Κρίσης. Έρχεται κάθε μέρα.

Ακόμα κι όταν κάποιος είναι πεπεισμένος για την απελπισία του, πρέπει να δρα σαν να ελπίζει. Ή να αυτοκτονεί. Ο πόνος δεν δίνει δικαιώματα.

Οι άνθρωποι σπεύδουν να ασκήσουν κριτική για να μην κριθούν οι ίδιοι.

Χωρίς δουλειά, η ζωή σαπίζει, αλλά όταν η δουλειά είναι άψυχη, η ζωή εκφυλίζεται και ξεψυχάει.

Υπάρχουν κάποια πάθη τόσο δυνατά, που δεν μπορεί παρά να είναι αρετές.

Αυτοί που γράφουν ξεκάθαρα έχουν αναγνώστες. Αυτοί που γράφουν δυσνόητα, έχουν σχολιαστές.

Ο κόσμος όπου αισθάνομαι πιο άνετα, είναι ο Ελληνικός μύθος.

Ο σκλάβος ξεκινά ζητώντας δικαιοσύνη και καταλήγει να περιμένει να φορέσει ένα στέμμα.

Σε συγχωρούν για την ευτυχία σου και τα πλούτη σου μόνο αν τα μοιράζεσαι γενναιόδωρα.

Μια ένοχη συνείδηση έχει ανάγκη να εξομολογηθεί. Ένα έργο τέχνης είναι μια εξομολόγηση.

Το αλκοόλ σβήνει τον άνθρωπο για ν’ ανάψει το κτήνος, κάτι που τον κάνει να αντιληφθεί γιατί του αρέσει το αλκοόλ.

Υπάρχουν στους ανθρώπους περισσότερα πράγματα να θαυμάσουμε παρά να περιφρονήσουμε.

Το να αγαπάς ένα πλάσμα σημαίνει να έχεις αποδεχτεί να γερνάς μαζί του.

Η ζωή μπορεί να είναι υπέροχη και συνταρακτική, αυτή είναι όλη η τραγωδία της. Χωρίς ομορφιά, αγάπη ή κίνδυνο, θα ήταν σχεδόν εύκολο να ζεις.

Προπαντός όταν οι μέρες φαίνονται ατέλειωτες, είναι που αρχίζουν τα χρόνια να περνάνε γρήγορα.

Αν πρόκειται να μου συμβεί κάτι, θέλω να είμαι εκεί.

Στα τριάντα μου, σχεδόν από τη μια μέρα στην άλλη, γνώρισα τη φήμη. Τώρα ξέρω περί τίνος πρόκειται. Μικροπράγματα.

Να ζεις μέχρι δακρύων.

Ο ελεύθερος Τύπος μπορεί να είναι είτε καλός είτε κακός, αλλά χωρίς ελευθερία, είναι απόλυτα βέβαιο ότι ο Τύπος δεν μπορεί να είναι οτιδήποτε άλλο από κακός.

Από την εμπειρία κανείς δεν γίνεται σοφός, αλλά εμπειρογνώμων. Σε τι όμως;

Μιλώντας γι’ αυτά που αγνοείς, στο τέλος τα μαθαίνεις.

Η πανούκλα

Το μυθιστόρημα διαδραματίζεται στην πόλη Οράν της Αλγερίας, όπου ξεσπά μια μυστηριώδης και θανατηφόρα επιδημία πανούκλας. Η πόλη τίθεται σε καραντίνα και οι κάτοικοι απομονώνονται, βιώνοντας φόβο, απώλεια, και υπαρξιακή αγωνία.

Κεντρικός ήρωας είναι ο γιατρός Μπερνάρ Ριέ (Bernard Rieux), ο οποίος αναλαμβάνει την ηθική και κοινωνική ευθύνη της φροντίδας των ασθενών, παρότι γνωρίζει ότι ο αγώνας του είναι άνισος. Γύρω του εκτυλίσσονται οι ιστορίες άλλων προσώπων, όπως:

  • Ταρού: ένας μυστήριος άντρας με ισχυρό ηθικό κώδικα.

  • Ραμπέρ: ένας δημοσιογράφος που προσπαθεί να δραπετεύσει για να επανενωθεί με την αγαπημένη του.

  • Γκραν: ένας γραφειοκράτης που παλεύει με τη συγγραφή ενός τέλειου λογοτεχνικού έργου.

  • Πατήρ Πανελού: ιερέας που ερμηνεύει τη συμφορά ως θεία τιμωρία και αργότερα αντιμετωπίζει ηθικά διλήμματα.

Η πανούκλα τελικά υποχωρεί, αλλά ο Ριέ επισημαίνει ότι ο βάκιλος δεν πεθαίνει ποτέ· απλώς «πέφτει σε λήθαργο» περιμένοντας την επόμενη φορά.

Θεματικές:

1. Το Κακό και η Αντίσταση

Η πανούκλα συμβολίζει το απόλυτο κακό – την απειλή που επιστρέφει ξανά και ξανά στην ανθρώπινη ιστορία. Οι χαρακτήρες επιλέγουν να αντισταθούν, είτε με δράση (όπως ο Ριέ), είτε με στοχασμό (όπως ο Ταρού).

2. Η Απουσία του Θεού

Καμύ, όντας υπαρξιστής (αν και δεν αυτοπροσδιορίζεται ως τέτοιος), εξετάζει τη ζωή χωρίς θεϊκή παρέμβαση. Η ηθική δράση γίνεται υπαρξιακή επιλογή σε έναν αδιάφορο κόσμο.

3. Αλληλεγγύη και Ανθρωπιά

Μέσα από την κρίση, οι ήρωες ανακαλύπτουν την αξία της ανθρώπινης αλληλεγγύης. Ο αγώνας ενάντια στην πανούκλα δεν είναι ατομικός αλλά συλλογικός.

4. Η Πανούκλα ως Αλληγορία του Φασισμού

Το έργο συχνά ερμηνεύεται και ως πολιτική αλληγορία για τη ναζιστική κατοχή της Γαλλίας. Η πανούκλα είναι το φασιστικό καθεστώς, που καταδυναστεύει την κοινωνία με βία και περιορισμούς.

Γλωσσικό ύφος:

Ο Καμύ χρησιμοποιεί ένα λιτό, διαυγές και ρεαλιστικό ύφος, χωρίς ρητορείες ή μελοδραματισμούς. Το ύφος είναι αντικειμενικό και αποστασιοποιημένο, γεγονός που ενισχύει τη δραματικότητα της αφήγησης. Ο αφηγητής που αποκαλύπτεται στο τέλος πως είναι ο ίδιος ο Ριέ καταγράφει τα γεγονότα σαν χρονικογράφος, δίνοντας έμφαση στη συλλογική εμπειρία.

Λογοτεχνική σημασία:

Η «Πανούκλα» θεωρείται ένα από τα κορυφαία έργα της γαλλικής και παγκόσμιας λογοτεχνίας του 20ού αιώνα. Συνδυάζει τον υπαρξισμό με τον ανθρωπισμό, το ηθικό στοχασμό με το ιστορικό πλαίσιο και την πλοκή μυθιστορήματος με τον φιλοσοφικό στοχασμό. Η επιτυχία του οφείλεται επίσης στην καθολικότητα των θεμάτων του, που παραμένουν επίκαιρα σε κάθε εποχή.

Επιρροή/Πρόσληψη του Έργου:

Το έργο αποτέλεσε αντικείμενο πλούσιας κριτικής και φιλοσοφικής ανάλυσης, τόσο λογοτεχνικά όσο και πολιτικά. Σε περιόδους υγειονομικών κρίσεων (όπως η πανδημία COVID-19), επανήλθε στο προσκήνιο και διαβάστηκε ευρέως, καθώς θεωρήθηκε προφητικό. Η «Πανούκλα» χρησιμοποιείται συχνά στη διδακτική πράξη, σε σχολεία και πανεπιστήμια, ως κείμενο ηθικού και φιλοσοφικού στοχασμού. Ενέπνευσε επίσης θεατρικές και κινηματογραφικές διασκευές, όντας διαχρονικά επίκαιρη.

 

 

Information

All images are for demonstration purpose only. You will get the demo images with the QuickStart pack.

Also, all the demo images are collected from Unsplash. If you want to use those, you may need to provide necessary credits. Please visit Unsplash for details.